งานนี้อาจอธิบายได้ว่าทำไมสารให้ความหวานเทียมในปัจจุบันอาจไม่ช่วยลดน้ำหนัก และอาจนำไปสู่การผลิตสารให้ความหวานแบบไม่มีแคลอรี่ชนิดใหม่เพื่อควบคุมน้ำหนักได้ดีขึ้น ดร. มาร์โกลสกีกล่าว การตรวจหากลูโคสในทางเดินอาหารเป็นขั้นตอนแรกในการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือด การค้นพบตัวรับรสหวานในลำไส้อาจเปิดทางสำหรับทางเลือกใหม่สำหรับการรักษาโรคอ้วนและโรคเบาหวาน ก่อนหน้าการวิจัยนี้ ไม่รู้จักเซ็นเซอร์วัดน้ำตาลในลำไส้ ดร. Margolskee และเพื่อนร่วมงานของเขาให้เหตุผลว่าเซ็นเซอร์วัดน้ำตาลของปุ่มรับรสของลิ้นอาจอยู่ในลำไส้ด้วย รสหวานในลิ้นขึ้นอยู่กับตัวรับรส T1R3 และรส G โปรตีน ลำไส้ เล็กเป็นตำแหน่งหลักที่น้ำตาลในอาหารจะถูกดูดซึมเข้าสู่ร่างกายเพื่อให้พลังงาน และรักษาระดับการเผาผลาญและสภาวะสมดุลของร่างกายให้เป็นปกติ หากกลูโคสถูกดูดซึมมากเกินไปอาจเกิดโรคอ้วนได้ T1R3 และ gustducin ซึ่งมีความสำคัญต่อรสหวานในลิ้น ยังแสดงออกมาในเซลล์รับรสเฉพาะของลำไส้ซึ่งทำหน้าที่รับรู้น้ำตาลกลูโคสภายในลำไส้