Charles Smith นักประวัติศาสตร์วิทยาศาสตร์แห่ง Western Kentucky University กล่าวว่างานนี้น่าจะกระตุ้นความคิดจำนวนมาก "การคิดเชิงระบบในการศึกษาเชิงวิวัฒนาการอาจเริ่มต้นด้วยการเปรียบการกระทำของการคัดเลือกโดยธรรมชาติของอัลเฟรด วอลเลซกับผู้ว่าราชการด้วยเครื่องยนต์ไอน้ำ นั่นคือเป็นกลไกในการขจัดสิ่งที่ไม่เหมาะสมออกไป ริ้วรอย และด้วยเหตุนี้จึงทำให้ประชากร "เหลืออด" ในฐานะผู้มีบทบาทด้านสิ่งแวดล้อม ” สมิธกล่าว "วอลเลซไม่เคยจับส่วนป้อนกลับเชิงบวกของวัฏจักรได้อย่างแท้จริง และมันก็เป็นบทเรียนว่าทฤษฎีการควบคุมที่เหมาะสมที่สุด Chakrabarti et al สามารถเสนอแนะความสัมพันธ์เชิงสาเหตุในระดับโมเลกุลที่ขยายแนวทางเชิงระบบของวอลเลซไปสู่ เวทีแห่งนี้” วิวัฒนาการซึ่งเป็นทฤษฎีศูนย์กลางของชีววิทยาสมัยใหม่ถือเป็นการเปลี่ยนแปลงอย่างค่อยเป็นค่อยไปในการสร้างพันธุกรรมของประชากรเมื่อเวลาผ่านไป มันเป็นกระบวนการเปลี่ยนแปลงที่ต่อเนื่อง ซึ่งถูกบังคับโดยสิ่งที่วอลเลซและดาร์วิน เพื่อนร่วมงานที่มีชื่อเสียงกว่าของเขาเรียกว่า "การคัดเลือกโดยธรรมชาติ" ในกระบวนการนี้ สปีชีส์จะวิวัฒนาการเนื่องจากการกลายพันธุ์แบบสุ่มและการคัดเลือกโดยความเครียดจากสิ่งแวดล้อม ไม่เหมือนดาร์วิน วอลเลซคาดเดาว่าสปีชีส์เองอาจพัฒนาขีดความสามารถในการตอบสนองต่อความเครียดจากวิวัฒนาการได้อย่างเหมาะสมที่สุด จนกระทั่งงานนี้ไม่มีหลักฐานสำหรับการคาดเดา การทดลองที่ดำเนินการในห้องปฏิบัติการ Frick ของ Princeton มุ่งเน้นไปที่โปรตีนเชิงซ้อนที่อยู่ในไมโตคอนเดรีย ซึ่งเป็นขุมพลังของเซลล์ สายโซ่ของโปรตีนที่ก่อตัวเป็นถังประเภทหนึ่ง ทำหน้าที่ขนส่งอิเล็กตรอนพลังงานสูงผ่านเยื่อไมโทรคอนเดรีย กระบวนการเมแทบอลิซึมนี้สร้าง ATP ซึ่งเป็นหน่วยพลังงานของชีวิต