เรามักจะนึกถึงการเรียนรู้ผ่านเลนส์ของการยัดเยียดข้อสอบหรือสอนสุนัขให้นั่ง แต่มนุษย์และสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอื่นๆ ไม่ใช่สิ่งเดียวที่สามารถปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมได้ โรงเรียนของปลา หุ่นยนต์ และแม้แต่ยีนของเราก็สามารถทำได้ กระตุ้น เรียนรู้พฤติกรรมใหม่ อธิบาย Jan De Hower และ Sean Hughes (Ghent University) ในบทความมุมมองใหม่เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ทางจิตวิทยา De Houwer อธิบายในการสัมภาษณ์ว่าการยอมรับคำจำกัดความที่กว้างขึ้นของการเรียนรู้ซึ่งรวมถึงการปรับพฤติกรรมที่พัฒนาขึ้นเพื่อตอบสนองต่อลักษณะปกติของสภาพแวดล้อมสามารถช่วยให้นักวิจัยทำงานร่วมกันในสาขาต่างๆ ของจิตวิทยา วิทยาการคอมพิวเตอร์ สังคมวิทยา และพันธุศาสตร์"คนส่วนใหญ่คิดว่าการเรียนรู้เป็นกลไกชนิดหนึ่งในการจัดเก็บข้อมูลใหม่ แต่สิ่งนี้ทำให้การเปรียบเทียบการเรียนรู้ในระบบต่างๆ เป็นเรื่องยากมาก เพราะระบบต่างๆ อาจใช้กลไกที่แตกต่างกันในการจัดเก็บข้อมูล" เดอ ฮาวเวอร์กล่าว "เรานิยามการเรียนรู้ว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงในวิธีที่ระบบตอบสนองต่อสภาพแวดล้อม นั่นคือเป็นพฤติกรรมที่เรียนรู้" เช่นเดียวกับทฤษฎีวิวัฒนาการของดาร์วิน คำจำกัดความเชิงหน้าที่ของการเรียนรู้ของ De Houwer และ Hughes มุ่งเน้นไปที่วิธีที่ระบบปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมโดยไม่คำนึงถึงกลไกที่การปรับตัวเหล่านั้นอาจเกิดขึ้น "ระบบ" ที่เป็นปัญหาอาจเป็นสิ่งมีชีวิตแต่ละชนิด ส่วนหนึ่งของสิ่งมีชีวิต เช่น ยีนหรือไขสันหลัง หรือชุมชนของสิ่งมีชีวิต ในความเป็นจริง De Houwer กล่าวเพิ่มเติมว่าวิวัฒนาการสามารถเข้าใจได้ว่าเป็นรูปแบบหนึ่งของการเรียนรู้ซึ่งสัตว์ชนิดหนึ่งถูกมองว่าเป็นระบบที่ปรับให้เข้ากับสภาพแวดล้อมของมัน "เนื่องจากคำจำกัดความของการเรียนรู้ของเราคือ "ปราศจากกลไก" จึงช่วยให้มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างนักวิทยาศาสตร์ที่ศึกษาการเรียนรู้ในระบบต่างๆ ได้" เดอ ฮาวเวอร์กล่าว "เป็นการทำลายกำแพงกั้นระหว่างศาสตร์ต่างๆ และช่วยให้เกิดการแลกเปลี่ยนความคิดที่จะส่งเสริมการศึกษาการเรียนรู้โดยทั่วไป"