พายุฝนฟ้าคะนองก่อตัวอย่างไร พายุฝนฟ้าคะนองจำเป็นต้องมีส่วนผสมพื้นฐาน 3 อย่าง ได้แก่ ความชื้น อากาศที่ไม่คงที่ซึ่งลอยตัวสูงขึ้น (อากาศที่ลอยสูงขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อได้รับการสะกิด) และกลไกการยกตัวเพื่อให้ "การสะกิด" ดวงอาทิตย์ทำให้พื้นผิวโลกร้อนขึ้น ซึ่งทำให้อากาศด้านบนอุ่นขึ้น ถ้าอากาศพื้นผิวที่อุ่นนี้ถูกบังคับให้ลอยขึ้น—เนินเขาหรือภูเขา หรือบริเวณที่อากาศอุ่น/เย็นหรือเปียก/แห้งชนกันอาจทำให้เกิดการเคลื่อนที่ขึ้นได้—อากาศจะลอยขึ้นต่อไปตราบเท่าที่อากาศมีน้ำหนักน้อยกว่าและยังคงอุ่นกว่าอากาศรอบๆ มัน. เมื่ออากาศลอยขึ้น อากาศจะถ่ายเทความร้อนจากพื้นผิวโลกขึ้นสู่ชั้นบนของชั้นบรรยากาศ (กระบวนการพาความร้อน) ไอน้ำที่บรรจุอยู่เริ่มเย็นตัว ปล่อยความร้อน ควบแน่นและก่อตัวเป็นเมฆ ในที่สุดเมฆจะเติบโตสูงขึ้นในพื้นที่ที่อุณหภูมิต่ำกว่าจุดเยือกแข็ง เมื่อ พายุ พัดขึ้นสู่อากาศเยือกแข็ง อนุภาคน้ำแข็งประเภทต่างๆ สามารถสร้างขึ้นจากหยดของเหลวเยือกแข็งได้ อนุภาคน้ำแข็งสามารถเติบโตได้โดยการควบแน่นเป็นไอ (เช่น น้ำค้างแข็ง) และโดยการรวบรวมหยดของเหลวขนาดเล็กที่ยังไม่แข็งตัว (สถานะที่เรียกว่า "เย็นยิ่งยวด") เมื่ออนุภาคน้ำแข็งสองก้อนชนกัน พวกมันมักจะกระเด็นออกจากกัน แต่อนุภาคหนึ่งสามารถฉีกน้ำแข็งเล็กน้อยออกจากอีกก้อนหนึ่งและจับประจุไฟฟ้าได้ การชนกันเหล่านี้จำนวนมากสร้างประจุไฟฟ้าบริเวณขนาดใหญ่เพื่อทำให้เกิดสายฟ้า ซึ่งสร้างคลื่นเสียงที่เราได้ยินเหมือนฟ้าร้อง