ในช่วงอาการตื่นกลัวตอนกลางคืน เด็กอาจ ทันใดนั้นก็นั่งตัวตรงบนเตียง ตะโกนหรือกรีดร้องด้วยความทุกข์ใจ หายใจเร็วขึ้นและหัวใจเต้นเร็วขึ้น เหงื่อออก ฟาดไปรอบ ๆ ทำท่าหงุดหงิดและหวาดกลัว หลังจากไม่กี่นาทีหรือนานกว่านั้น เด็กก็จะสงบลงและกลับไปนอน เด็กเล็ก ซึ่งแตกต่างจากฝันร้ายที่เด็ก ๆ มักจะจำได้ เด็ก ๆ จะไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับความหวาดกลัวในตอนกลางคืนในวันรุ่งขึ้น เพราะพวกเขาหลับสนิทเมื่อมันเกิดขึ้นและไม่มีภาพจำในจิตใจ