ข้อจำกัดอย่างหนึ่งของการศึกษาคือการขาดข้อมูลเกี่ยวกับชนิดของวัฏจักรของตัวอ่อนที่ถูกแช่แข็ง ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถระบุได้ว่าส่วนใดของวัฏจักรการแช่แข็งหรือการเคลื่อนย้ายแช่แข็งที่อาจมีส่วนทำให้เกิดความเสี่ยงสูงต่อโรคความดันโลหิตสูง ข้อจำกัดอีกประการหนึ่งคือข้อมูลจากประเทศในแถบสแกนดิเนเวียอาจจำกัดการสรุปผลการค้นพบโดยทั่วไปให้กับผู้คนในประเทศอื่นๆ ผลลัพธ์ของเราเน้นย้ำว่าการพิจารณาอย่างรอบคอบถึงผลประโยชน์ทั้งหมดและความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นก่อนที่จะ เทคโนโลยีแช่แข็ง ตัวอ่อนทั้งหมดเป็นกิจวัตรในการปฏิบัติทางคลินิก การสนทนาที่ครอบคลุมและเป็นรายบุคคลระหว่างแพทย์และผู้ป่วยเกี่ยวกับประโยชน์และความเสี่ยงของการย้ายตัวอ่อนสดเทียบกับการแช่แข็งเป็นกุญแจสำคัญ ปีเตอร์เซ่นกล่าว ผู้เขียนร่วมคือ Kjersti Westvik-Johari, MD, Ph.D. แอนน์ แลร์เก้ สปังโมส, MD, Ph.D. อันยา พินบอร์ก, MD, Ph.D. ลิฟ เบนเต โรมุนด์สตัด, MD, Ph.D. คริสติน่า เบิร์ก, MD, Ph.D. Bjørn Olav Åsvold, MD, Ph.D. Mika Gissler, Ph.D. ไอลา ทิทิเนน, MD, Ph.D. Ulla-Britt Wennerholm, MD, Ph.D. และ Signe Opdahl, MD, Ph.D. การศึกษาได้รับทุนจากมหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งนอร์เวย์, สภารัฐมนตรีแห่งนอร์ดิกและ NordForsk, หน่วยงานสาธารณสุขภูมิภาคตอนกลางของนอร์เวย์, สหพันธ์สูติศาสตร์และนรีเวชวิทยาแห่งนอร์ดิก, กองทุนเพื่อการพัฒนาภูมิภาคยุโรป Interreg Øresund-Kattegat-Skagerrak และการวิจัย ศูนย์ความเป็นเลิศแห่งสภานอร์เวย์