นำไปสู่โรคโลหิตจางที่เป็นอันตราย , โรคโลหิตจางชนิดเมกา โลบลาสติก , การเสื่อมของไขสันหลังแบบกึ่งเฉียบพลัน , และภาวะกรดเมทิลมาโลนิก , ท่ามกลางสภาวะอื่นๆ การเสริมโฟเลตสามารถปกปิดการขาด วิตามินบี 12 ได้ การบริโภคอาหารมังสวิรัติเพิ่มความเสี่ยง เนื่องจากวิตามินบี12พบได้ในอาหารและเครื่องดื่มที่ทำจากผลิตภัณฑ์จากสัตว์เท่านั้น รวมทั้งไข่และผลิตภัณฑ์จากนม  ความบกพร่องนำไปสู่ความอ่อนแอ น้ำหนักลด และปวดเมื่อยทั่วไป การพร่องในระยะยาวส่งผลต่อเนื้อเยื่อเกี่ยวพันโรคเหงือกรุนแรงและเลือดออกจากผิวหนัง หายาก ดังนั้นจึงไม่มีประเทศใดเสริมอาหารเพื่อป้องกันความบกพร่องนี้ ความสำคัญทางประวัติศาสตร์ของ โรคขาดวิตามิน ซีเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นระหว่างการเดินทางในทะเลอันยาวนาน เมื่อเสบียงอาหารในเรือไม่มีแหล่งวิตามินที่ดี ภาวะพร่องทำให้เกิดเลือดออกตามไรฟันเมื่อความเข้มข้นในพลาสมาต่ำกว่า 0.2 มก./ดล. ในขณะที่ช่วงความเข้มข้นปกติในพลาสมาคือ 0.4 ถึง 1.5 มก./ดล.