ตัวเศษอัตราอุบัติการณ์ก็เป็นจำนวนผู้ป่วยรายใหม่เช่นเดียวกัน อย่างไรก็ตาม ตัวส่วนคือเวลาทั้งหมดของบุคคลหรือระยะเวลาที่สังเกตพบบุคคลที่มีความเสี่ยงทั้งหมด ตัวอย่างเช่น อัตราอุบัติการณ์สมมุติของมะเร็งเต้านมในผู้หญิงอายุ 40 ปีขึ้นไป เท่ากับผู้หญิงที่เป็นมะเร็งเต้านม 32 คน หารด้วย 3,896 คนต่อปี (คนต่อปี) ของการติดตาม ซึ่งเท่ากับ 821 ต่อ 100,000 คนที่มีความเสี่ยงต่อ ปี.เนื่องจากอัตราอุบัติการณ์รวมถึงบุคคลที่เข้าและออกจากประชากรที่ทำการศึกษา ในขณะที่สัดส่วนอุบัติการณ์ถือว่าบุคคลเหล่านั้นปลอดจากโรค โดยทั่วไปจึงมีความแม่นยำมากกว่าสัดส่วนอุบัติการณ์สำหรับการศึกษาระยะยาว ดังนั้น การวัดอุบัติการณ์ที่แม่นยำ ไม่ว่าจะเป็นสัดส่วนอุบัติการณ์หรืออัตราอุบัติการณ์ จำเป็นต้องมีคำจำกัดความที่ชัดเจนของตัวส่วน อาการเมารถ เนื่องจากอุบัติการณ์เป็นการวัดจำนวนผู้ป่วยรายใหม่ในช่วงเวลาที่กำหนด จึงเป็นเรื่องสำคัญที่บุคคลเหล่านั้นจะต้องมีความเสี่ยง พวกเขาไม่ควรมีประวัติของโรคที่เป็นปัญหาหากเป็นโรคเรื้อรัง และไม่ควรเป็นอย่างอื่นที่ไม่สามารถพัฒนากรณีใหม่ของโรคได้ (เช่น ผู้หญิงไม่สามารถเป็นมะเร็งต่อมลูกหมากได้) ข้อควรพิจารณาเพิ่มเติมสำหรับการใช้อัตราอุบัติการณ์คือการสันนิษฐานว่าความน่าจะเป็นของการเกิดโรคคงที่ ซึ่งอาจไม่สะท้อนความน่าจะเป็นที่แท้จริง โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับสภาวะที่ความเสี่ยงเพิ่มขึ้นตามอายุ