Anemias จำแนกตามลักษณะทางสัณฐานวิทยา โรคโลหิตจางชนิดมาโครไซติก ซึ่งขนาดโดยเฉลี่ยของเซลล์เม็ดเลือดแดงที่ไหลเวียนมีขนาดใหญ่กว่าปกติ เป็นผลมาจากการผลิตเซลล์เม็ดเลือดแดงที่บกพร่อง เช่น เมื่อขาดวิตามินบี 12 หรือกรดโฟลิก ในสถานการณ์อื่นๆ เช่น เมื่อมีการขาดธาตุเหล็ก เซลล์เม็ดเลือดแดงที่ไหลเวียนจะมีขนาดเล็กกว่าปกติและเต็มไปด้วยฮีโมโกลบินไม่ดี สิ่งนี้เรียกว่าโรคโลหิตจางชนิดไฮโปโครมิกไมโครไซติก ในกรณีอื่นๆ ของโรคโลหิตจาง จะไม่มีการเปลี่ยนแปลงขนาด รูปร่าง หรือสีของเซลล์เม็ดเลือดแดงอย่างมีนัยสำคัญ ซึ่งเรียกว่าภาวะโลหิตจางจากนอร์โมไซติกการวินิจฉัยประเภทของโรคโลหิตจางขึ้นอยู่กับประวัติผู้ป่วยและการตรวจร่างกายซึ่งอาจทราบสาเหตุที่แท้จริงและการตรวจเลือด วิตามินเม็ดเลือด หลังรวมถึงการวัดระดับของโรคโลหิตจางและการศึกษาด้วยกล้องจุลทรรศน์ของเซลล์เม็ดเลือดแดง หากทราบจำนวนเม็ดเลือดแดง ความเข้มข้นของฮีโมโกลบินในเลือด และปริมาตรของเม็ดเลือดแดงที่อัดแน่น ก็จะสามารถคำนวณปริมาตรเฉลี่ยและปริมาณฮีโมโกลบินได้ ปริมาตรร่างกายเฉลี่ย (MCV) โดยปกติจะอยู่ที่ 82 ถึง 92 ลูกบาศก์ไมโครเมตร และประมาณหนึ่งในสามของจำนวนนี้เป็นฮีโมโกลบิน หากกำหนดได้อย่างถูกต้อง ค่า MCV และ MCHC จะเป็นดัชนีที่มีประโยชน์สำหรับลักษณะของโรคโลหิตจาง การวินิจฉัยที่ถูกต้องเป็นสิ่งสำคัญก่อนที่จะพยายามรักษา เนื่องจากสาเหตุที่แตกต่างกันอย่างมาก การรักษาภาวะโลหิตจางจึงแตกต่างกันไปในผู้ป่วยแต่ละราย การรักษาตามอำเภอใจโดยใช้ฮีมาติน (ยาที่กระตุ้นการสร้างเม็ดเลือดแดงหรือฮีโมโกลบิน) อาจเป็นอันตรายได้