ไวรัสเป็นปรสิตที่เป็นแก่นสาร พวกเขาอาศัยเซลล์เจ้าบ้านเพื่อทำหน้าที่หล่อเลี้ยงชีวิตเกือบทั้งหมด ไวรัสไม่สามารถสังเคราะห์โปรตีนได้ ซึ่งแตกต่างจากสิ่งมีชีวิตที่แท้จริง เนื่องจากพวกมันไม่มีไรโบโซม (ออร์แกเนลล์ของเซลล์) สำหรับการแปล RNA ของไวรัส (mRNA; สำเนาเสริมของกรดนิวคลีอิกของนิวเคลียสที่เชื่อมโยงกับไรโบโซมและควบคุมการสังเคราะห์โปรตีน) ให้เป็นโปรตีน ไวรัสต้องใช้ไรโบโซมของเซลล์เจ้าบ้านเพื่อแปล mRNA ของไวรัสเป็นโปรตีนของไวรัสไวรัสยังเป็นปรสิตพลังงาน เชื้อไวรัส เซลล์ไม่สามารถสร้างหรือเก็บพลังงานในรูปของอะดีโนซีนไตรฟอสเฟต (ATP) ซึ่งแตกต่างจากเซลล์ ไวรัสได้รับพลังงาน รวมถึงหน้าที่เมแทบอลิซึมอื่นๆ ทั้งหมดจากเซลล์โฮสต์ ไวรัสที่บุกรุกเข้ามาใช้นิวคลีโอไทด์และกรดอะมิโนของเซลล์เจ้าบ้านเพื่อสังเคราะห์กรดนิวคลีอิกและโปรตีนตามลำดับ ไวรัสบางชนิดใช้ไขมันและสายโซ่น้ำตาลของเซลล์เจ้าบ้านเพื่อสร้างเยื่อหุ้มเซลล์และไกลโคโปรตีน