พื้นที่ดินทั้งหมดที่ก่อให้เกิดการไหลบ่าของผิวดินสู่แม่น้ำหรือทะเลสาบเรียกว่า สันปันน้ำ แอ่งระบายน้ำ หรือพื้นที่รับน้ำ ปริมาณน้ำที่จัดหาให้เทศบาลขึ้นอยู่กับปริมาณน้ำฝนเป็นส่วนใหญ่ นอกจากนี้ยังขึ้นอยู่กับขนาดของลุ่มน้ำ ความลาดเอียงของพื้นดิน ชนิดของดินและพืชพันธุ์ และลักษณะการใช้ประโยชน์ที่ดินอัตราการไหลหรือการปล่อยของแม่น้ำแปรผันตามเวลา โดยทั่วไปแล้วอัตราการไหลที่สูงขึ้นจะเกิดขึ้นในฤดูใบไม้ผลิ และอัตราการไหลที่ต่ำกว่าจะเกิดขึ้นในฤดูหนาว แม้ว่าจะไม่เป็นเช่นนั้นในพื้นที่ที่มีระบบมรสุมก็ตาม เมื่อการปล่อยน้ำโดยเฉลี่ยของแม่น้ำไม่เพียงพอสำหรับการจัดหาน้ำที่เชื่อถือได้ อาจสร้างอ่างเก็บน้ำเพื่อการอนุรักษ์ การไหลของน้ำถูกปิดกั้นโดยเขื่อน ทำให้เกิดทะเลสาบเทียม น้ำ อ่างเก็บน้ำเพื่อการอนุรักษ์กักเก็บน้ำจากช่วงที่มีสภาพอากาศเปียกชื้นเพื่อใช้ในช่วงฤดูแล้งและกระแสน้ำน้อย โครงสร้างท่อรับน้ำถูกสร้างขึ้นภายในอ่างเก็บน้ำ โดยมีช่องรับน้ำและวาล์วที่ระดับความลึกหลายระดับ เนื่องจากคุณภาพของน้ำในอ่างเก็บน้ำจะแปรผันตามฤดูกาลตามความลึก การสูบน้ำหลายระดับทำให้สามารถดึงน้ำที่มีคุณภาพดีที่สุดออกมาได้ บางครั้งก็แนะนำให้จัดหาอ่างเก็บน้ำอเนกประสงค์ด้วยเหตุผลทางเศรษฐกิจ อ่างเก็บน้ำอเนกประสงค์ได้รับการออกแบบเพื่อตอบสนองความต้องการน้ำของชุมชน นอกจากน้ำดื่มแล้ว อ่างเก็บน้ำยังอาจทำหน้าที่ควบคุมน้ำท่วม ไฟฟ้าพลังน้ำ และนันทนาการอีกด้วย