ยังไม่ชัดเจนว่าอะไรเป็นสาเหตุของภาวะซึมเศร้าหลังคลอด ซึ่งเป็นอาการที่แสดงออกถึงความรู้สึกเศร้า สิ้นหวัง เหนื่อยล้า และวิตกกังวลอย่างต่อเนื่อง ซึ่งเริ่มขึ้นภายในสี่สัปดาห์หลังคลอดบุตร และอาจกินเวลาหลายสัปดาห์ หลายเดือน หรือนานถึงหนึ่งปี ประมาณ 10 ถึง 18 เปอร์เซ็นต์ของมารดาใหม่ทั้งหมดพัฒนาสภาพ และอัตราเพิ่มขึ้นเป็น 30 ถึง 35 เปอร์เซ็นต์ในสตรีที่มีความผิดปกติทางอารมณ์ที่ได้รับการวินิจฉัยก่อนหน้านี้ นักวิทยาศาสตร์เชื่อกันมานานแล้วว่าอาการเหล่านี้เกี่ยวข้องกับระดับฮอร์โมนเอสโตรเจนของมารดาที่ลดลงอย่างมากหลังการคลอดบุตร แต่จากการศึกษาพบว่าทั้งสตรีที่ซึมเศร้าและไม่ซึมเศร้ามีระดับฮอร์โมนเอสโตรเจนใกล้เคียงกัน จากการศึกษาหนู นักวิจัยของ แลคโตสตาซิส Johns Hopkins สงสัยว่าฮอร์โมนเอสโตรเจนทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของ epigenetic ในเซลล์ในฮิบโปแคมปัส ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของสมองที่ควบคุมอารมณ์ จากนั้น Kaminsky และทีมของเขาได้สร้างแบบจำลองทางสถิติที่ซับซ้อนเพื่อค้นหายีนของผู้สมัครที่น่าจะผ่านการเปลี่ยนแปลงของ epigenetic มากที่สุด ซึ่งอาจเป็นตัวทำนายที่เป็นไปได้สำหรับภาวะซึมเศร้าหลังคลอด กระบวนการดังกล่าวส่งผลให้เกิดการระบุยีนสองตัวที่รู้จักกันในชื่อ TTC9B และ HP1BP3 ซึ่งไม่ค่อยมีใครรู้จักยกเว้นการมีส่วนร่วมในกิจกรรมของฮิปโปแคมปัส