ซึ่งเรียกว่า "เซลล์โฟม" ในมนุษย์ รอยโรค "รอยไขมัน" มักพบในหลอดเลือดแดงใหญ่ในทศวรรษแรกของชีวิต หลอดเลือดหัวใจในทศวรรษที่สอง และหลอดเลือดแดงในสมองในทศวรรษที่สามหรือสี่ เนื่องจากความแตกต่างในการเปลี่ยนแปลงของการไหลเวียนของเลือด จึงมีตำแหน่งที่ต้องการของการก่อตัวของรอยโรคภายในหลอดเลือดแดง เส้นไขมันไม่มีนัยสำคัญทางคลินิก หลอดเลือด แต่เป็นจุดกำเนิดของรอยโรคขั้นสูงที่มีลักษณะเด่นคือการสะสมของเศษเนื้อตายที่อุดมด้วยไขมันและเซลล์กล้ามเนื้อเรียบ (SMCs) "รอยโรคเส้นใย" ดังกล่าวโดยทั่วไปจะมี "ฝาเส้นใย" ซึ่งประกอบด้วย SMC และเมทริกซ์นอกเซลล์ที่ล้อมรอบ "แกนเนื้อตาย" ที่อุดมด้วยไขมัน คราบพลัคจะซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆ ด้วยการกลายเป็นปูน แผลที่พื้นผิว luminal และเลือดออกจากหลอดเลือดขนาดเล็กที่เติบโตเป็นแผลจากสื่อของผนังหลอดเลือด แม้ว่ารอยโรคในระยะลุกลามจะเติบโตจนใหญ่พอที่จะขัดขวางการไหลเวียนของเลือด แต่ภาวะแทรกซ้อนทางคลินิกที่สำคัญที่สุดคือการอุดตันเฉียบพลันเนื่องจากการก่อตัวของลิ่มเลือดหรือลิ่มเลือด ส่งผลให้เกิดกล้ามเนื้อหัวใจตายหรือโรคหลอดเลือดสมอง โดยปกติแล้ว การเกิดลิ่มเลือดจะสัมพันธ์กับการแตกหรือการสึกกร่อนของรอยโรค